Każdy z brygadzistów wie, ile sztuk produktów powinni wykonać jego pracownicy każdego dnia czy tygodnia. Większość tych harmonogramów ustalana jest odgórnie na okres miesiąca czy też kilku, na podstawie informacji o przewidywanym zapotrzebowaniu i wolnych mocach produkcyjnych. Ustalenie harmonogramu pracy pozwala na określenie ilości surowców, jakie należy zakupić, a to z kolei pozwala na zamawianie dużej ilości surowców za jednym razem, dzięki czemu oszczędzamy na kosztach dostawy oraz dostajemy rabaty.

Jednak co w momencie, gdy zamówienie jakiegoś produktu
jest większe lub mniejsze niż planowaliśmy?

W przypadku zwiększenia zamówienia, domawiamy potrzebne nam surowce, szukamy wolnych mocy produkcyjnych, korygujemy harmonogram produkcji i zaczynamy produkcję. Zajmuje nam to 2-3 tygodnie, czasem krócej. W magazynie, w którym znajduje się wiele innych surowców potrzebnych do produkcji innych produktów, odnajdujemy wolne miejsce, gdzie możemy składować produkty ze zwiększenia zamówienia. A co w przypadku, gdy produkty, które już produkujemy nie sprzedają się tak, jak zakładaliśmy to w harmonogramie produkcji? Możemy zatrzymać produkcję, a wolne moce „przerzucić” na produkcję produktów ze zwiększonych zamówień, możemy też produkować na magazyn. Wszystko toczy się swoim rytmem.